XI. SFRAGISTYKA CECHOWA CZ. 3. ?RYMARZE?

Tłok służący do tworzenia pieczęci kołobrzeskich rymarzy został prawiony w roku 1666. Pieczęć powstała w wyniku jego odcisku i ma średnicę 38 mm. W polu napieczętnym tłoka umieszczone zostały, w obwódce wewnętrznej liniowej, haki panwiowe nawiązujące do herbu miasta z którego cech się wywodził. Dołem sfalowana woda. Niżej artysta umieścił nietuzinkową ?tarczę herbową? wzorowaną na zarysie płata bukatu (cielęcej skóry), chcąc tym samym wskazać na materiał będący wykorzystywanym w pracy kołobrzeskich rymarzy. Dodatkowo, umieszczony w polu napieczętnym płat skóry zwierzęcej, świadczyć może, iż oprócz wyrabiania z niego produktów paśniczych, woźniczych i żołnierskich, zrzeszeni w cechu rzemieślnicy posiadać mogli prawo garbowania skóry. W ?tarczy? artysta rytownik przedstawił, przy pomocy kombinacji kresek, uździenicę, będącą typowym wytworem rymarskiego rzemiosła, przyjętym przez kołobrzeską gildię za swe godło. Składa się ona z ogłowia, tj. kompletu rzemieni opinających koński łeb, kiełzna, oraz esowato ułożonych wodzy.

XVII-WIECZNA PIECZĘĆ RZEMIEŚLNICZA KOŁOBRZESKICH RYMARZY fot. EM

Napis obwodowy na opisywanej pieczęci informuje nas że jest to pieczęć rzemiosła rymarzy z Kołobrzegu: ?SIEGEL DAS HANDWERCK DER REMER IN COLBERG. Po obu stronach ?tarczy? z ?godłem? cechowym, widzimy wyjątkowy i niespotykany rodzaj trzymaczy. Na pieczęci tkaczy lnu ujrzeliśmy psy uwiecznione w pozycjach bojowych, na tłoku kotlarzy ?dzikich mężów?, na rymarskim zaś fantazja artysty projektującego pieczęć, sięgnęła zenitu. Otóż ewokował on na pieczęci rymarskiej, rzemieślników podczas ich codziennej pracy zawodowej. Widzimy bowiem po obu stronach ?tarczy herbowej?, postaci ludzkie z umieszczonymi w ścisku, między ich nogami ? koziołkami rymarskie. Oglądający pieczęć, zastaje rzemieślników w trakcie rozciągania dratwy, podczas zszywania, umieszczonych w imadłach koziołków rymarskich, wytworów swej pracy. Postaci na pieczęci przedstawione zostały dość groteskowo., W wyniku utrwalenia ich podczas unoszenia dłoni ku górze, w momencie wyciągania dratwy – sprawiają wrażenie roztańczonych. U dołu pieczęci widzimy datę wykonania tłoka służącego do jej sprawienia ? 1666. Cały rysunek wraz z napisem, spięty został obwódką liniową.

RYCINA UKAZUJĄCA RYMARZY PRZY PRACY fot. EM

Cech rymarzy kołobrzeskich zrzeszał warsztaty produkujące wyroby, nie tylko w celu zaspokojenia lokalnego zapotrzebowania na produkty swojej pracy. Otóż w roku 1666, będącym rokiem sprawienia cechy swej gildii, tylko drogą morską, wyeksportowano z Kołobrzegu aż 5400 sztuk skór.

Robert Maziarz