XIII. SFRAGISTYKA CECHOWA CZ. 5. ?MURATORZY?

Siedemnastowieczny tłok pieczęci muratorów kołobrzeskich. Typariusz pieczęci suchej o średnicy 35 mm, wykonany został ze stopu miedzi i zamocowanym do uchwytu drewnianego. Spięty dodatkowo, w celu wzmocnienia uchwytu, opaską cynową o wysokości 12 mm.

PIECZĘĆ MURARZY ? fot. EM

W polu pieczęci, umieszczono pod dekoracyjną koroną, tarczę pełną ornamentyki i barokowych naleciałości. W polu tarczy (od góry) ewokowano skrzyżowane narzędzia pracy, wykorzystywane przez mistrzów zrzeszonych warsztatów: młotek, poziomicę i kielnię, wraz z datą 1654, po bokach. Poniżej ujrzeć możemy zwinięty pion murarski, ułożony poziomo. Kształt tarczy nawiązuje w przybliżeniu do typu renesansowego. Po jej bokach, wąskie labry. W obwodzie tłoka widnieje napis: ?DAS GEWERCK SIEGEL DER MAURER ZU COLBERG?. Zaczyna się on i kończy na koronie. Obwódka zewnętrzna ciągła, liniowa.

RYCINA PRZEDSTAWIAJĄCA MURARZY ? fot. EM

Kim byli, posługujący się tłokiem pieczętnym, dawni Kołobrzeżanie? Na czym polegała działalność przez nich prowadzona? Otóż do XVIII wieku, muratorami nazywano zarówno wykonawców, jak i projektantów budowli wznoszonych w mieście przez cech. Członkami kołobrzeskiego stowarzyszenia muratorów byli rzemieślnicy ? wykonawcy, architekci, projektanci i przedsiębiorcy budowlani. Wpisana w rysunek tłoka data 1654, przypada na okres natężonych prac budowlanych w mieście. Wszak rok wcześniej, ze zniszczonego, w wyniku wojny trzydziestoletniej Kołobrzegu, odmaszerował okupujący je garnizon szwedzki. Wkroczyli Brandenburczycy. Nastały nowe porządki. Posługujący się opisywanym tłokiem, muratorzy, dźwigali miasto (nie po raz ostatni) z ruiny. Obserwując wzloty i upadki miasta w wiekach następnych, wnioskuję iż posługujący się opisywany tłokiem rzemieślnicy, mogli uchodzić, na przestrzeni wieków, za członków najpracowitszej gildii w Kołobrzegu. Tkanka miejska, co rusz popadająca, w wyniku wojen, w ruinę i konsekwentnie odbudowywana, była zawsze nową i świeżą. Obecnie niewiele nieruchomości na terenie Kołobrzegu wskazuje na proweniencję jednego z najstarszych miast na terenie obecnego obszaru Polski.. Kołobrzeg był i jest młodym miastem, w kontekście architektonicznym, choć historii pozazdrościć może mu wiele miast europejskich. Historii nieistniejącego tu od 1648 roku państwa pomorskiego, jak również szwedzkiego, brandenburskiego, pruskiego, i wreszcie polskiego. Powyższe nacje niszczyły Kołobrzeską tkankę miejską, by ją następnie odbudowywać. Kołobrzescy Muratorzy zawsze mieli ?ręce pełne roboty?.