XVII. WOJNA 30 ? LETNIA. SPALONE KOŚIOŁY, ŚWIĘTY MIKOŁAJ, JERZY I TRĘDOWACI.

Jednym z wielu aktów wandalizmu, tysiąca pięciuset cesarskich żołdaków Wallensteina stacjonujących w mieście, było spalenie siedmiu kołobrzeskich kościołów. Świątynią zniszczoną w wyniku pożaru, był między innymi, kościół pod wezwaniem świętego Jerzego. Powstał on w średniowieczu, poza murami miejskimi i pełnił zadanie sakralno ? szpitalne. Wkrótce wchłonięty został przez rozbudowujące się na wschód od Kołobrzegu Lęborskie Przedmieście. Idea lokowania poza obrębem miasta kościołów spowodowana była potrzebą odizolowania pensjonariuszy tych obiektów od reszty mieszczan. Od XV wieku bowiem, Święty Jerzy był uznanym patronem trędowatych. To dla nich wybudowali kołobrzeżanie leprozorium i aktem konsekracji nadali imię świętego.

TŁOK PIECZĘTNY PARAFII ŚWIĘTEGO JERZEGO W KOLOBRZEGU

Typariusz kołobrzeskiego kościoła pod wezwaniem św. Jerzego, jest typowym, gotyckim w formie, środkiem uwierzytelniania pism parafialnych. Wykonany z brązu, o średnicy 25 milimetrów. Obraz na nim umieszczony, przedstawia jednowieżowy kościół nawiązujący swym stylem do architektury wieków średnich. Obiekt uwieczniony przez artystę, w lustrze tłoka, przedstawiony został, jako wybudowany z granitu i cegły. Wszak już w XII i XIII wieku weszły w użycie trwałe materiały budowlane, w postaci piaskowca oraz, już wymienionych, ciosów granitowych i cegły. Ukazany kościół ma konstrukcję halową, westwerk (skrzydło zachodnie), oraz nawę boczną wschodnią. Ukazana przez artystę ? rytownika, fasada kościelna, posiada trzy okna oraz dwa portalowe wejścia. Jedno prowadzące do masywu nawowego, drugie zaś stanowił łącznik komunikacyjny między światem zewnętrznym, a wnętrzem westwerka. Zarówno masyw nawowy, jak również dzieło zachodnie, zostały pokryte dachami wielospadowymi. Westwerk zwieńczony wieżą z kurkiem i wyposażony w wąskie okna. Powyżej opisywanego obiektu architektonicznego, artysta rytownik umieścił, upadającą spośród promieni słonecznych, w kierunku dachu kościoła, postać ludzką. W ten symboliczny sposób, projektant tłoka, dał wyraz powszechnemu w czasach mu współczesnych przekonaniu, iż cierpienie i skazanie na ostracyzm chorych, jest karą piekła odbywaną na ziemi. Kołobrzeskie leprozorium, powstałe w 1282 roku, dawało napiętnowanym mieszkańcom nadzieję na życie wieczne. Napis otokowy powyższego typariusza brzmi: ?SIEGEL DER ST GEORGENKIRCHE ZU COLBERG?.

Z parafią p.w. św. Jerzego spotykamy się również na dziewiętnastowiecznym dokumencie wystawionym przez kołobrzeską korporację kościelną. Okazuje się iż w międzyczasie organa władzy kościelnej dołożyły patronowi trędowatych towarzysza. Stał się nim święty Mikołaj. Obydwaj stali się współistniejącymi patronami jednej, kołobrzeskiej parafii. Dowodem na zaistniały związek między kościołami, jest napis otokowy pieczęci, uwierzytelniającej pismo parafialne z 1856 roku: ?SIEGEL D:ST.GEORGEN U:NICOLAIKIRCHE?, u dołu dwuwiersz: ?ZU COLBERG?. Ponadto z inskrypcji wynika, iż kościół p.w. św. Jerzego, był nadrzędnym w tej zawiłej koncepcji teologicznej, w stosunku do kościoła p.w. św. Mikołaja . Centralnie w odbiciu tłoka pieczętnego widzimy schematyczny budynek kościoła. Średnica pieczęci wynosi 35 mm. Jest to odbicie stempla tuszowe, pochodzi więc spod typariusza rytowanego na jednej płaszczyźnie.

DOKUMENT Z PIECZĘCIĄ PARAFII ŚW. MIKOŁAJA I ŚW. JERZEGO

Na marginesie można dodać, iż kościół p.w. św. Mikołaja wzniesiony został w roku 1810, jako niewielka budowla drewniana. Był on, w wyniku wcześniejszych zniszczeń, czwartym i nie ostatnim kościołem oddanym pod opiekę tego patrona. W okresie sygnowania dokumentów parafialnych opisywaną pieczęcią, kościół ten znajdował się w okolicy dzisiejszego zbiegu ulic Mickiewicza i Spacerowej. Rozwój kołobrzeskiego uzdrowiska spowodował podjęcie decyzji zastąpienia tego obiektu sakralnego większym. Nowy kościół św. Mikołaja wybudowano i oddano do użytku w roku 1877. W wyniku działań drugowojennych został on uszkodzony i wraz z kościołem św. Jerzego, rozebrany. Według przekazu, pozostałością po rozebranym kościele p.w. św. Jerzego, są bloki granitowe, stanowiące murek ogradzający tereny szkolne, przy zbiegu ulic Łopuskiego i Walki Młodych.