Robert Maziarz – Stary ratusz

Obecnie funkcjonujący budynek ratusza miejskiego jest trzecim obiektem tego typu w mieście. Pierwszy posadowiony był przy obecnej ul. Wąskiej (dawniej Podgórna). Uległ on znacznym uszkodzeniom w wyniku wojny trzydziestoletniej. Został rozebrany w 1663 roku.

Ratusz kołobrzeski wg Dahlbergha

Kolejny, dedykowany rajcom kołobrzeskim budynek powstał w centrum miasta, w miejscu, w którym do dnia dzisiejszego mieści się siedziba Rady Miasta. Architektonicznie nawiązywał on do ratuszów innych miast hanzeatyckich, takich jak Stralsund (dawn. Strzałów) i Lubeka. Uchodził za perłę architektury hanzeatyckiej Pomorza. Obiekt ujrzeć możemy  na tzw. Sztychu Meriana z połowy XVII wieku, wykonanym na podstawie rysunku Ericka Jonsona Dahlbergha . Na koloryzowanym miedziorycie widać okazały budynek o dwuspadowym dachu i wieży.

Ratusz kołobrzeski wg O. Rubowa

Znany kołobrzeski rysownik Otto Rubow ukazał w swej pracy przypuszczalny widok ratusza. Przedstawił budynek pokryty olbrzymim dwuspadowym dachem, zwieńczony wysoką wieżyczką. Elewacje, wg Rubowa, były wyposażone w drzwi wejściowe i dwa rzędy ostrołukowato sklepionych okien. Otwory okienne, które ujrzeć możemy poniżej gzymsu, są większe i poodgradzane od siebie podporami w formie pilastrów. Żłobkowate trzony podpór wykonane są w zgodzie z założeniami dominującego w kręgu miast hanzeatyckich nurtu architektury gotyku ceglanego, z formowanej i palonej gliny.

Możemy je ujrzeć na elewacji północnozachodniej części obecnego ratusza. Twórca znanego obecnie   budynku Rady Miejskiej- Karl. F Schinkel nakazał pozostawić ocalały fragment starego ratusza i wkomponował go w bryłę projektowanego przez siebie obiektu. W końcu uważany jest za prekursora naukowego podejścia do zagadnień ochrony zabytków. Widoczne na rysunku Rubowa i na elewacji obecnego ratusza pilastry posadowione są na kamiennej kolumnadzie. Na kapitelu jednej z przetrwałych do dnia dzisiejszego granitowych kolumn uwieczniona została przednia część ludzkiej głowy. Według tradycji, wyrzeźbiona w kamieniu twarz przywołuje pamięć o młodym wójcie biskupim, przywódcy buntu kołobrzeżan w 1524 roku ? Jacobie Jasperze Adebarze. Ścięty został po stu dniach swych rządów, przed ratuszem miejskim w Kołobrzegu.
(więcej: http://colbergiensis.eu/colbergiensis/iv-rada-czterdziestu-osmiu/ ).

Górny rząd okien dawnego budynku Rady, uwieczniony na rysunku Rubowa, wypełniony został mniejszymi oknami i występującymi w większej ilości, niż na poziomie podzielonym, pilastrami.

Fasada dawnego ratusza miejskiego w Kołobrzegu charakteryzowała się szczególną okazałością i bogactwem zastosowanych przy jej tworzeniu kompozycji architektonicznych. W jej powierzchnię wkomponowane zostały łukowato sklepione drzwi wejściowe, do których wiodły schody. Fasada wybudowana w formie attyki wznosiła się wysoko ponad konstrukcję dwuspadowego dachu budynku. Zwieńczona była pięcioma sterczynami w formie wieżyczek i zawartymi pomiędzy nimi czterema pinaklami z szeregiem żabek na ich krawędziach.

Na obu rycinach, zarówno wykonanej w XVII wieku przez następców Meriana, jak również na wytworzonej w I połowie XX wieku przez Rubowa,  widzimy  ponad rzędami opisywanych powyżej okien, dwa symetrycznie ulokowane potężne otwory okienne. Wykonane w formie biforiów (dzielone pośrodku pionową kolumną), przy wykorzystaniu powszechnych w sztuce architektury gotyku – maswerków. Między biforiami ujrzeć możemy tarczę zegara miejskiego. Pozostała część elewacji frontowej wypełniona została blendami ? również typowymi dla architektury gotyckiej – ślepymi otworami wnękowymi w murze, wykonanymi w formie ostrołukowato sklepionych okien i arkad.

Grafiki pochodzą ze zbiorów Muzeum Kołobrzeskiego ?Patria Colbergiensis? w Ratuszu.